تنهایی
تنهایی چیز عجیبیه.بستگی به روحیه فرد،،،تنهایی می تونه تاثیر متفاوتی بذاره.بعضی ها مثل مستر ... ... در تنهایی خود ساخته می شن و زندگی رو درک می کنن و آینده خودشونو می سازن ،،، بعضی هام مثل من میشینن گریه میکنن و دنبال یکی می گردن که باهاش درد دل کنن و .....،،،، البته شاید این گریه ها و ..... آینده ساز باشن،،، اما شایدم نباشن .....
کلاًتنهایی یه شمشیر دو لبه.هم می تونه پاره کنه وجودتو ،، هم می تونی باهاش مشکلات حال و آینده رو پاره کنی،،،، بستگی به خود آدم داره.به هر حال سعی کنین تنها نشین.اگه شدینم سعی کنین باز فکر کنین و احساسات رو داخلش دخیل نکنین.اینجانب حاج آقا سعید آی دی اسیان پیشنهاد می کنم در تنهایی آهنگای ستار گوش بدین ،،، به خصوص تکیه گاه رو.
سلام
راستش من همیشه تنهایی رو دوست داشتم و به نظرم اینطوری خیلی راحت تر میشه فکر کرد البته کلا من اصلا خونگرم نیستم و خیلی سعی می کنم این اخلاقم رو عوض کنم تا حدی هم موفق شدم و سعی میکنم اجتماعی باشم.
تو تنها نیستی کسای را داری که مطمئنن برات وقت میزارن و دوست دارن